دقیقن میدونم چار صبا دیگه وقتی این دو تا مردن من از عذاب وجدان خودکشی میکنم. بس که آدم انی بودم براشون.

اخرین باری که باهم بودیم از تیم راه افتادیم بهداد با ماشین من اومد من تو با شاپور رفتیم دم خونتون شاپور گذاشتی راه افتادیم سمت پمپ بنزین. یادم نمیاد دیگه چی شد. نعشه بودیم لابد. فقط یادمه دمه سپهر وایسادیم رفتی خیلی گردو خریدی. تقریبن هرچی گردو داشت یارو. فرداشم که رفتی. رامین بچه. آر وی. ردبول این روزا خیلی یادت میکنم.

یه باکس کیت کت گذاشتم جلوم با جمله مادرخرابی تمومش نکنی از جات پاشی میشینم پاش.

قدیمتر که بود برام مهم بود خیلی از چیزا برام مهم بود. اینکه مثلن باید حتمن شب تولد دوستای صمیمیم یه گهی خاصی بخورم. اگه همه عالم دنیا هم از دستم ناراحت بودن به تخمم مهم اینه که با آدمایی که زندگی میکنم از من راضی باشن یا حتی ناراحت نباشن. بیشتر به حال مردم زندگی میکردم تا خودم. ولی الان چیزی نگم بهتره.

یه جایی هس وسط بالا پشت بوم سولوقون جای منه چند روزی. آفتاب, سایه درخت گردو, آب میوه ای چیزی. چی میخاد ادم مگه از زندگی؟ حالا شما کون برهنه وسط حیاط ملق بزنید تو استخر کون لقتون من اینجا راحتم.

برای شما هندونه اس. برای شما یه نوع میوه اس برای ما همه کسه, تخم چشمه. ناموسه. برای ما یعنی میشینیم تا وقتی به کل تموم شه حرف میزنیم بعد من میرم تو اتاقم اون تو اتاقش دوباره قهر میکنیم حرف نمیزنیم.

تو با اسب سفید مهربونی اومدی؟؟؟؟

اصولن آدمی نیستم بشه سوپرایزم کرد. تخصص دارم در ریدن به این برنامه ها سعی نکنید. هم من ناراحت میشم هم خودتون باور کنید.