با راک بزرگ شدم، ناخواسته. عادت دارم بهش، داداشم یه راکر خوب بود. یه آدمی که لااقل موزیکی که گوش می‌داد می‌فهمید. راک جذب می‌کنه، بفهمیش نمی‌تونی ولش کنی. شاید هر چند وقت یه‌بار بزنی تو یه سبک دیگه ولی باز ته‌تهش تو خلوت خودت میای سر همون موزیک‌هایی که گوش می‌دادی قدیم. متاسفانه راک دیگه تو دهه 90 مرد، حیف شده دیگه واقعن. من باید دهه 70 به دنیا میومدم. گناه دارم من برای دنیای موزیک هوس، ترنس نیستم.